കാറ്റു പറഞ്ഞവ....

അഴി മുഖം തേടി ഞാൻ
കടലിൻറെ മണമറിഞ്ഞപ്പോൾ
കാറ്റു പറഞ്ഞൊരു കഥയുണ്ട്,
കഥകളുടെ മഞ്ചത്തിലെറി
കഥയില്ലാതയവരുടെ കടങ്കഥകൾ.
നെഞ്ചിലെ ചൂളയിൽ തുഴ-
-യെരിഞ്ഞുപോയവരുടെ
            പേക്കിനാക്കളാണിതെല്ലാം...

*  *  *  *  *
വരിക നീ ചാരെ..
തെല്ലു ചാഞ്ഞ പച്ച -
-ക്കർക്കിടകതിൻ കീഴെ
പുണർന്നു കിടക്കുന്നു ഞാൻ
നിലാവെളിച്ചം തെറിക്കുന്ന
കാക്ക വിളക്കിൻ കീഴെ
ഓര്മയുടെ രാത്രികളിൽ
നമുക്കന്തിയുറങ്ങാം
മകര മഞ്ഞിലും വൃശ്ചികക്കുളിരിലും
കടലിന്നോരം ചേരാം...
രാത്രിയിലന്ത്യമായി ഞാൻ
ട്രക്കിലുണരുമ്പോൾ
ആവതില്ലല്ലോ പ്രിയനേ ചുടുചോര
മണമണിഞ്ഞക്കെന്നിലെക്കണയുവാൻ
കാരിരുമ്പിൻ കരിമ്പടം
പുതച്ചു ഞാൻ കോലയിലുറങ്ങവേ
നിനക്കാവുമോ രാത്രിയിലെ
നാഥനാവാൻ ഇനിയും....
പാൽമണം പരത്തി അടുക്കള -
ക്കോലായിൽ സ്നേഹമുരുട്ടി തരുന്നമ്മയും
പാടെത്തികിടക്കുമ്പോൾ
നെഞ്ചിലെചൂട്ടിൻ ചൂടിൽ
എന്നെയുറക്കന അച്ഛനുമില്ല
ഇന്നെനിക്...
ഒരു തെറ്റിൽ നിങ്ങളെന്നെ ഇരുട്ടാക്കി
നാളെ നിങ്ങളും നിശ്ചയം.
എന്നിലെക്കണയുക ഇനിയെന്നും
കാറ്റാവുക,എന്നെ കൊല്ലുക.
എന്നെ കൊല്ലുക കൂട്ടരേ
കാറ്റു പറഞ്ഞ കഥയിലെ
കടലാവുകയാണ് ഞാനും
അങ്ങനെ ഒരായിരം
                കാറ്റുകൾ കഥകൾ...